چسب چيست ؟

چسب ماده ای است که ميتواند بين دو سطح اتصال چسبی بوجود آورد. يک اتصال چسبی دو سطح جامد به هم اتصال يافته است که لايه نازکی از يک چسب را شامل می شود . چسبندگی دو جسم به يکديگر توسط يک جسم پديده ای است که در آن سطوح اتصال يابنده ممکن است از طريق جذب فيزيکی (برای مثال نيروهای بين سطحی) و يا جذب شيميايی (مثل نيروهای و اندوالسی ، القائی ، پيوند های هيدروژنی به يکديگر اتصال يابند.
چسبندگی را ميتوان بصورت ميزان جذب بين يک سطح جامد و يک فاز دوم هم تعريف نمود . فاز دوم از قطرات خيلی ريز يک مايع ، و يا فيلی پيوسته از يک مايع (يا جامد ) تشکيل يافته است.
اولين مدارك مبنی بر استفاده از ماده ای به عنوان چسب به 4000 سال قبل از ميلاد مسيح برمي گردد. باستان شناسانی كه در حال مطالعه گورستان های قبايل ما قبل تاريخ بودند، ظروفی در گورها يافتند كه قسمت های شكسته آنها توسط رزينی به دست آمده از صمغ درخت به هم چسبانده شده بودند.علاوه بر اين باستان شناسان مجسمه هايی را در معابر بابل كشف كردند كه چشم های عاجي آنها روی مجسمه چسبانده شده بودند. اين چسب قيرمانند تقريبا 6000 سال است كه مورد استفاده قرار می گيرد . در دوره های بين 1000 تا 1500 سال قبل از ميلاد مسيح مدارك بيشتری يافت  شد كه نشان می داد چسب به ابزاری جهت مونتاژ تبديل شده بود.
رومی ها اولين كسانی بودند كه از قيروموم زنبور عسل برای آب بندی الوار در قايق ها و كشتی ها استفاده كردند. مطالعه تاريخچه ی چسب ها نشان می دهد كه استفاده از چسب ها در ساخت اثاثيه باعث شيوع بيش تر كاربرد آن ها  پس از سال هاي 1500 تا 1700 پس از ميلاد گرديده است. برخي ازبزرگترين توليد كنندگان مبلمان و اثاثيه ،از چسب در محصولات خود استفاده كرده اند را تا حدی مديون چسب هستند.
اولين كارخانه ی  تجاری توليد چسب در هلند تاسيس شد كه سريش های حيوانی از چرم توليد می كرد. تقريبا در سال 1750 اولين حق امتياز  توليد چسب در بريتانيا برای چسب ماهی ، نشاسته و پروتئين شير (ماده پنيری) صادر شد. تا سال 1900 در ايالات متحده چند كارخانه ی توليد چسب بر پايه ی موارد ذكر شده تاسيس شده بودند. انقلاب صنعتی باعث انفجار پيشرفت های فنی شد كه نتيجه آن در دسترس قرار گرفتن مواد جديد برای استفاده در فرمول بندی چسب ها بود.